Zatrucie czadem

ZATRUCIE CZADEM

Tlenek węgla jest gazem bezwonnym, bezbarwnym i lżejszym od powietrza, dlatego też trudnym do wykrycia. Łączy się z hemoglobiną 200-300 razy szybciej niż tlen, co powoduje znaczne zmniejszenie dostarczania tlenu do tkanek.

Każdego roku od października do kwietnia karetki Krakowskiego Pogotowia Ratunkowego wyjeżdżają ponad 250-300 razy do przypadków zatrucia czadem.

Objawy zatrucia:

• ból głowy o nasileniu tym większym, im większe jest stężenie tlenku węgla,
• zawroty głowy,
• nudności i wymioty,
• utrata przytomności,
• drgawki,
• zaburzenia krążeniowo-oddechowe, do zatrzymania akcji serca i oddechu.

Ważnym i charakterystycznym objawem jest różowe zabarwienie skóry.

Postępowanie w przypadku zatrucia

Pacjent przytomny

1. Wyprowadzić lub wynieść zatrutego z miejsca narażenia z zapewnieniem własnego bezpieczeństwa.
2. Zapewnić dopływ świeżego powietrza np. otworzyć okna i drzwi.
3. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie (pozycja leżąca lub półleżąca).
4. Chronić przed utratą ciepła.
5. Wezwać zespół ratownictwa medycznego i straż pożarną.

Zespół karetki wdroży specjalistyczne leczenie i podawanie tlenu do oddychania, a następnie przetransportuje pacjenta do szpitala.

Pacjent nieprzytomny

1. Wynieść zatrutego z miejsca narażenia z zapewnieniem własnego bezpieczeństwa.
2. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej.
3. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce.
4. Wezwać zespół ratownictwa medycznego i straż pożarną.

W przypadku zatrzymania akcji serca i oddechu rozpocząć wykonywanie zabiegów resuscytacyjnych tj. sztucznego oddychania usta-usta i masażu pośredniego serca.

Wszystkim, którzy mają w domach piece, kominki czy piece gazowe zalecamy montaż czujnika tlenku węgla. Jeżeli mamy w łazience piecyka gazowy, zadbajmy o właściwą wentylację i regularne przeglądy kominiarskie. Podczas kąpieli nie zamykajmy się w łazience na klucz ani zasuwę.