Zatrucie czadem (tlenkiem węgla)

TLENEK WĘGLA jest śmiertelnie groźną trucizną! Jest też bardzo podstępny, ponieważ jest niewyczuwalny, nie ma zapachu oraz jest niewidoczny!!!

Tlenek węgla (CO) potocznie nazywany czadem jest to gaz powstający w wyniku niepełnego spalania różnych materiałów palnych (gazu, paliw płynnych i stałych).  Może ulatniać się z urządzeń gazowych, kotłów grzewczych, pieców czy kominków. Ryzyko uwalniania tlenku węgla wzrasta, gdy przewody spalinowe lub wentylacyjne są wadliwe, nie poddawane przeglądom i czyszczeniu  lub źle użytkowane ( np. zatykanie kratek wentylacyjnych).

Czadu nie da się wyczuć ani zauważyć – jest on bezwonny, bezbarwny i nie ma smaku. Jego najgroźniejszą cechą jest bardzo wysokie, dużo większe niż tlenu, powinowactwo do hemoglobiny, to znaczy, że jeśli jest w powietrzu, które wdychamy, to łatwiej i szybciej będzie łączyć się z hemoglobiną w naszych czerwonych ciałkach krwi niż tlen. W ten sposób nasz organizm jest pozbawiony tlenu.

Objawy zatrucia zależą od stężenia CO w powietrzu, a także czasu narażenia na zatrucie. Przy niewielkich zatruciach są bardzo niecharakterystyczne i pacjenci mogą zgłaszać jedynie bóle głowy, nudności, zawroty głowy, bóle mięśni, ogólne zmęczenie. Objawy mogą narastać i wtedy pojawią się epizody zasłabnięć, utrata przytomności i w końcu zatrzymanie krążenia. U pacjentów może też pojawić się uczucie duszności przy wykonywaniu nawet niewielkich ruchów, ból w klatce piersiowej czy też drgawki.

Objawy zatrucia:

• ból głowy o nasileniu tym większym, im większe jest stężenie tlenku węgla,
• zawroty głowy,
• nudności i wymioty,
• utrata przytomności,
• drgawki,
• zaburzenia krążeniowo-oddechowe, do zatrzymania akcji serca i oddechu.

Charakterystycznym objawem jest różowe zabarwienie skóry.

Postępowanie w przypadku zatrucia

Osoby udzielające pierwszej pomocy SĄ RÓWNIEŻ NARAŻONE NA ZATRUCIE!!!! Bezwzględnie więc należy pamiętać o własnym bezpieczeństwie. Duże stężenie tlenku węgla w zamkniętym pomieszczeniu może spowodować SZYBKĄ UTRATĘ PRZYTOMNOŚCI U OSÓB, KTÓRE NIOSĄ POMOC!!!

Gdy podejrzewamy zatrucie tlenkiem węgla, powinniśmy otworzyć wszystkie okna i drzwi i starać się wywietrzyć pomieszczenia. Należy wezwać zespół ratownictwa medycznego. Próbę ewakuacji osoby poszkodowanej z pomieszczeń gdzie może być obecny tlenek węgla, podejmujemy jedynie z zachowaniem własnego bezpieczeństwa. Gdy ewakuowany poszkodowany jest nieprzytomny, należy ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej. W przypadku zatrzymania krążenia należy rozpocząć wykonywanie zabiegów resuscytacyjnych.

Pacjent przytomny

1. Wyprowadzić lub wynieść zatrutego z miejsca narażenia z zapewnieniem własnego bezpieczeństwa.
2. Zapewnić dopływ świeżego powietrza np. otworzyć okna i drzwi.
3. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie (pozycja leżąca lub półleżąca).
4. Chronić przed utratą ciepła.
5. Wezwać zespół ratownictwa medycznego.

Zespół karetki wdroży specjalistyczne leczenie i podawanie tlenu do oddychania, a następnie przetransportuje pacjenta do szpitala.

Pacjent nieprzytomny

1. Wynieść zatrutego z miejsca narażenia z zapewnieniem własnego bezpieczeństwa.
2. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej.
3. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce.
4. Wezwać zespół ratownictwa medycznego.

W przypadku zatrzymania akcji serca i oddechu rozpocząć wykonywanie zabiegów resuscytacyjnych, przede wszystkim uciskanie klatki piersiowej.

Wszystkim, którzy mają w domach piece, kominki czy piece gazowe zalecamy montaż czujnika tlenku węgla. Jeżeli mamy w łazience piecyk gazowy, zadbajmy o właściwą wentylację i regularne przeglądy kominiarskie. Podczas kąpieli nie zamykajmy drzwi w łazience na klucz ani zasuwę.