NA POMOC TONĄCEMU
Jedną z częstszych przyczyn zgonów Polsce, zwłaszcza w okresie wakacyjnym, są utonięcia. W takich sytuacjach największy wpływ na szanse uratowania życia i wyzdrowienia ma czas. Akcję ratunkową trzeba podjąć jak najszybciej, żeby okres niedotlenienia u osoby tonącej był jak najkrótszy.
Zanim jednak rzucimy się na pomoc, pamiętajmy, że ratowanie osób, które toną, jest wyjątkowo trudne i niebezpieczne dla udzielających pomocy, a przede wszystkim dla nieumiejących pływać. Dlatego podstawowym elementem takiej akcji ratunkowej jest bezpieczeństwo własne.
Przede wszystkim należy zawiadomić służby, dzwoniąc na numer alarmowy 112.
Wyciągnięciem z wody osób poszkodowanych powinni zająć się przeszkoleni ratownicy lub załoga pływających jednostek ratownictwa wodnego. Jeśli więc nie jesteś pewien swoich umiejętności i nie czujesz się bezpiecznie – nie wchodź do wody. Nie powinno się też tego robić samodzielnie, bez asysty innych osób.
Jeżeli poszkodowany znajduje się w wodzie i jest nieprzytomny, należy udrożnić mu drogi oddechowe. Jeśli nie oddycha, należy – w miarę możliwości i umiejętności, wykonywać około 10-15 oddechów ratowniczych na minutę, holując poszkodowanego do brzegu.
Po wyciągnięciu poszkodowanego na brzeg należy:
Jeżeli nie mamy żadnej maseczki służącej do prowadzenia oddechu, decyzja co do podjęcia oddechu u poszkodowanego jest indywidualna i należy do osoby ratującej.
Resuscytacja osoby tonącej jest trudna ponieważ w płucach jest znaczna ilość wody.
Z dróg pokarmowych ulewać się może też treść pokarmowa. Wówczas należy poszkodowanego obrócić na bok z utrzymaniem głowy też na boku, aby treść pokarmowa wylała się. Można ją też wygarnąć z ust poszkodowanego.
Czynności ratunkowe kontynuujemy do przyjazdu zespołu ratownictwa medycznego.
JAK SIĘ UCHRONIĆ PRZED NIEBEZPIECZEŃSTWEM NAD WODĄ